W piątek, 1 września 1939 roku, rozpoczęła się niemiecka agresja na Polskę. O godzinie 6:30 polskie radio nadało komunikat informujący Polaków o wybuchu wojny.

Z ziemi, wody i powietrza runęła na Polskę niszczycielska nawała stali i ognia. Od pierwszego dnia wojny działania niemieckiego najeźdźcy miały charakter wojny totalnej. Tysiące Polaków – mężczyzn, kobiet, dzieci i starców – zginęło pod gruzami własnych domów, zbombardowanych przez Luftwaffe i ostrzelanych przez niemiecką artylerię.

Mimo przytłaczającej przewagi wroga, polski żołnierz stawił czoła niemieckiemu agresorowi. Do historii polskiego oręża przeszły takie miejsca jak Westerplatte, Mokra, Tomaszów Mazowiecki, Bzura, Wizna i Kock. Mieszkańcy Warszawy z poświęceniem przygotowywali swoją stolicę do obrony. Pokolenie Polaków wychowane w wolnej Polsce z bronią w ręku broniło swojej ojczyzny.

Janusz Radek „Bagnet na broń”

Los Polski został przesądzony 17 września 1939 roku. Na wschodnie tereny Rzeczypospolitej wkracza Armia Czerwona. Tym samym wchodzi w życie pakt Ribbentrop-Mołotow, będący w praktyce realizacją ludobójczej polityki Hitlera i Stalina.

17 września 1939 roku, po kolejnym zmasowanym nalocie niemieckim, zaczyna płonąć Zamek Królewski. Tego samego dnia terytorium Rzeczypospolitej opuszczają najwyższe władze państwowe. Tak jak przed stu laty polskie struktury państwowe będą działały na emigracji. Najpierw we Francji, a po jej upadku, w Wielkiej Brytanii.

Biorąc pod uwagę tragiczną sytuację ludności cywilnej, wojskowe dowództwo obrony stolicy podjęło decyzję o kapitulacji. Wojska niemieckie wkraczają do Warszawy. 30 września zostaje nadany ostatni komunikat polskiego radia. 

84. rocznica wybuchu II wojny światowej skłania do refleksji historycznej. W czasie wojny polskie społeczeństwo walczyło o przetrwanie. Szacowanie strat trwa w zasadzie do dziś. Historycy podają, że w czasie wojny zginęło 6 milionów Polaków. Jako naród przetrwaliśmy ten kataklizm dziejowy. W wyniku wojny doszło do zmiany granic. Na blisko 50 lat Polska znalazła się w sowieckiej strefie wpływów.

Pamiętajmy o młodych ludziach, którym przyszło żyć w tych nieludzkich czasach. Polska młodzież w czasie okupacji codziennie zdawała egzamin z patriotyzmu, biorąc udział w tajnym nauczaniu oraz akcjach związanych z małym sabotażem.

W oczach hitlerowców i Sowietów polskie dziecko było przedstawicielem narodu skazanego na zagładę i niewolniczą pracę. Młodzi Polacy umierali w Auschwitz, ginęli na nieludzkiej ziemi w ostępach tajgi i stepach Kazachstanu. Szczególnie przejmujący był los 30 tysięcy dzieci z Zamojszczyzny, które zostały odebrane rodzicom. Część z nich zginęła w obozach, reszta została zgermanizowana. Polska młodzież od siedemnastego roku życia była wywożona na roboty przymusowe do Niemiec.

Źródło: Wikipedia

Chłopcy i dziewczęta żyjący 84 lata temu nie mogli zrealizować swoich życiowych planów, marzeń, rozwijać własnych pasji i zainteresowań. Tysiące młodych Polaków przypłaciło życiem miłość do Ojczyzny. Pokolenie Szarych Szeregów było „jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec”.

Hymn „Szarych Szeregów”

Cześć i Chwała Bohaterom Polskiego Września.

Zdjęcie: Portal Historyczny Dzieje.pl

Jarosław Jurkiewicz
piątek, 1 września 2023