„O pewnym brzasku
w katyńskim lasku
strzelali do nas Sowieci”.

Jacek Kaczmarski

Kwiecień to miesiąc pamięci o Zbrodni Katyńskiej. 17 września 1939 r. na wschodnie tereny Rzeczypospolitej wkracza Armia Czerwona. Do sowieckiej niewoli trafiło ponad 20 tysięcy oficerów rezerwy, żołnierzy KOP-u, służby więziennej, policji. W życiu prywatnym byli to pracownicy naukowi, nauczyciele, lekarze, inżynierowie, literaci, dziennikarze, działacze społeczni.

Decyzja o zamordowaniu polskich jeńców zapadła na najwyższych szczeblach władzy. 5 marca 1940 r. Politbiuro WKP(b) podjęło decyzję o „rozładowaniu obozów” w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku. Polscy oficerowie musieli zginąć, ponieważ niepodległa Polska była dla nich największą wartością.

Na początku kwietnia pierwsze transporty polskich jeńców trafiają do Katynia. Polscy oficerowie byli również mordowani strzałem w tył głowy w siedzibach NKWD w Kalininie (dzisiejszy Twer) oraz w Charkowie.

Jest tylko jedna taka świata strona
Gdzieś coś co nie istnieje wciąż o pomstę woła
Gdzie już śmiechem nawet mogiła nie czczona
Dół nieominięty dla orła sokoła.

Prawda o Zbrodni Katyńskiej była najbardziej strzeżoną tajemnicą w komunistycznej Polsce. Odkrywanie prawdy o polskich oficerach zamordowanych na wiosnę 1940 roku to jednocześnie polska droga do wolności.

W 1988 roku udało się postawić w Katyniu, na nieludzkiej ziemi, krzyż. 13 kwietnia 1990 roku rosyjska agencja TASS nadała komunikat, w którym potwierdzono, że za mord na polskich oficerach w Katyniu odpowiada NKWD.

W 2000 roku zostaje poświęcony polski cmentarz wojskowy w Katyniu. Kamień węgielny pod budowę nekropolii poświęcił Ojciec Święty Jan Paweł II.

Jarosław Jurkiewicz
czwartek, 13 kwietnia 2023